De Witte Tempel 15 | Het heilig hart van de ware liefde

De Witte Tempel 15 | Het heilig hart van de ware liefde

Zoals jullie hebben kunnen lezen zijn er in ons lichtstelsel verschillende ingangen naar de kosmos. Iedere kosmische richting is in staat om zijn netwerk aan het netwerk van dit stelsel te koppelen en energie over te dragen. Deze energie wordt gebruikt als bouwstof. Hoe meer bouwstoffen er aangedragen worden, hoe beter er gebouwd kan worden. Als er bij wijze van spreke meer stenen zijn dan glas zal je met stenen het bouwwerk moeten maken. Omdat de voorraad glas beperkt is. Het bouwwerk gaat er anders uit zien. Zelfs als je het oorspronkelijke bouwplan blijft volgen, krijgt het aanzien van het bouwwerk een andere uitstraling. Zo is het ook gegaan met ons lichtstelsel. De lichtcellen die nodig waren om alle energie tot een vormvast geheel te maken zijn in de kern veranderd. Het was de bedoeling dat alle netwerken geleidelijk aan elkaar gekoppeld zouden worden. En dat zij ieder een gelijke hoeveelheid bouwstoffen af zouden geven. Het Plan hiertoe zat uiterst ingewikkeld, maar accuraat in elkaar. Er was al een paar eeuwen over nagedacht. De kosmische bouwmeesters hebben daar ruimschoots de tijd voor genomen. De Kosmos zelf bestaat ook uit verschillende afdelingen of rijken. Ieder rijk heeft zijn eigen geografie. Binnen die geografie zijn verschillende woonculturen, landschappen, zelfs lichtstelsels zichtbaar. Een 2e graads kosmische afstemming kan uit vele bestemmingen bestaan. Zoals je op aarde kan reizen naar verschillende bestemmingen, zo is dat kosmisch gesproken ook mogelijk. De afstanden zijn weliswaar groter en er is nog meer verscheidenheid aan leven zichtbaar, maar alles wat aan te reizen is behoort tot een bepaalde afstemming. Oftewel levensgraad. Iedere levensgraad wordt geregeerd door een raad van twaalf zielen. Deze zielen vormen met elkaar de Logos. Het Goddelijk overzicht. Een soort bestuursvorm die het overzicht bewaard over alles wat er gaande is binnen de levensgraad. 
Binnen een bepaalde graad zijn er onderafdelingen te vinden. Elke vorm van bewustzijn kent zijn eigen trilling. Een tweede of derde graads kosmische bestemming kan dan ook uit verschillende bewustzijnsniveaus bestaat. Allemaal binnen de marge, maar toch verschillend in uitstraling. De zielen die geboren worden in een bepaalde levensgraad zullen zich ook dienovereenkomstig gedragen. En in deze ontwikkeling is weinig mogelijkheid tot groei. Ons lichtstelsel was/is bedoeld als groeistelsel. Door gebruik te maken van de faciliteiten van ‘onze" bewustzijnsgraad kon/kan men veranderen in zichzelf en kiezen langs welke richting men wilde leven. Vandaar dat er op aarde ook zielen te vinden zijn die uit al deze verschillende bewustzijnsniveaus afkomstig zijn. Door de verschillen kon/kan het inzicht geboren worden. En door het inzicht kon/kan de verandering ( lees groei) plaats vinden. Alle levensgraden in de kosmos konden zich op aarde af laten dalen en deze ontwikkeling van binnenuit mee maken. Volgens het originele plan. Als alle aansluitingen klopten, zou dit ook mogelijk gemaakt zijn. Maar zoals jullie gezien hebben, moesten de hogere lichtrijken hun energiekraan dichtdraaien, om het evenwicht in de opbouw van de aarde-energie te waarborgen. 
De lagere energienetwerken kregen daardoor meer grip op het in aanbouw zijnde bouwwerk en konden het aanzicht van dit gebouw beïnvloedden. De luchtigheid en speelsheid verdwenen uit de schets. Het Plan werd aan alle kanten letterlijk te zwaar. De functionaliteit bleef zichtbaar, maar het plezier in het maken van dit alles verdween. Zielen werden gedwongen te leven in een wereld waaruit de vrolijkheid, de liefde voor het bouwwerk zelf verdween. Degenen die dit alles uiterst serieus namen, hadden niet door dat er meer op het spel stond dan alleen het maken van dit alles. Het moest ook nog leefbaar zijn.
Langs de achterdeuren van het gebouw kwamen ook energievormen binnen die het niets kon schelen wie het gebouw gemaakt had, of wat het doel er van was. Zij waren uit op persoonlijk gewin. Zij vonden dat zij niets te maken hadden met de originele schets van het geheel en trokken dit nog verder uit het lood. En als die deur eenmaal openstaat kan iedereen zich met het plan gaan bemoeien en zijn zegje er over doen. De aarde was van niemand in het bijzonder en tegelijkertijd van iedereen. En daardoor dacht iedereen dat hij er zeggenschap over had of onmisbaar was in het afwerken er van. Het bouwwerk werd steeds lelijker. Verschillende architecten bemoeiden zich er mee en de schoonheid van het origineel ging verloren. Een ieder begon zich delen van het gebouw toe te eigenen. Alsof dat zomaar kon. Men stelde zich aan als eigenaar van een deel van het gebouw en de volgende stap was dat ieder die in dat deel van het gebouw aanwezig was moest leven volgens de regels van die eigenaar enz. Men bakende zijn terrein af. Bouwde hoge poorten met geheime openingscodes, muren die het geheel omringden. Gebouwen werden vestingen. Ze werden ontoegankelijk gemaakt voor anderen. Men was koning in eigen kasteel en liet dat ook merken.
Zo kun je de verschillende geografische delen van de wereld zien. Alsof ieder stuk in handen is van een ander volk. En de koning van het volk bepaalt de regels van het leven. Verschillende kosmische graden hebben op deze wijze een astrale poort naar ons lichtstelsel gemaakt. En via die poort oefenen zij hun macht uit. Jammer genoeg zijn er een paar laag afgestemde kosmische families geweest die op deze wijze veel macht hebben gekregen. En die macht nog altijd uitoefenen.
Nu de leidingen aansluiten op de hogere lichtrijken en de koppelstukken inpasbaar worden gemaakt is het zaak om die astrale poorten te ontzetten. Lagere kosmische levensgraden mogen niet langer bepalend zijn voor de sfeer op onze wereld. De wortelrassen mogen losgemaakt worden van hun oeroude gronden en zich gaan verplaatsen. Dat zien we ook al gebeuren. Zielen uit vele landen verplaatsen zich over de wereld. Zij zijn ontheemd, vaak op de vlucht en soms nergens meer thuis. Toch is het nodig dat dit gebeurt. Er moet beweging komen in het bewustzijn van alle volkeren op onze aarde. Er mag nog meer vermenging komen, zodat diverse wortelrassen zich verenigen en elkaars gewoontes en inzichten mogen leren kennen. Op die wijze kan men emoties delen. Inzichten koppelen. Bewustzijn vergroten. 
Liefde is in dit netwerk de bindende factor. Liefde is niet gebonden aan huidskleur, ras of cultuur. Liefde is blind voor alle gebreken en verschillen. Liefde heelt. In het jaar 2007 zal er veel hartslicht stromen. Dit licht is nodig om alle kosmische volkeren onderling tot erkenning van elkaar te laten komen. Liefde is de enige emotie die dit tot stand kan brengen. Via de tempels kan het licht van de universele liefde uitvergroot worden en de wereld ingestuurd. Ook daarom moet de tempelenergie ontsloten worden. Via de tempels kunnen alle volkeren zich verenigen tot een universele ziel. Want iedere echte priester die voor de tempel werkt zal dit ene doel voor ogen zien. De tempels zullen gezuiverd worden van alle energievormen die deze liefde niet tot het enige en heilige doel maken. De laag astrale macht en onderdrukking mag van de tempelpleinen verdwijnen. De valse profeten zullen de mond gesnoerd worden. De tirannen die de tempels in hun grip willen houden worden afgezet. De tempels zijn van het volk en moeten dat altijd blijven. In de tempel kan men komen bij het heilig hart van de ware liefde. Bij de kern van het leven. Bij zichzelf. De stilte in het hart van de tempel zal de stilte in het hart van de wereld vertegenwoordigen. Vanuit die stilte kan er verder gebouwd worden. Het Plan is nog niet af. Het moet nog beginnen.


De vrede zij met u tot in lengte van dagen.

– See more at: http://localhost/joomla/index.php?option=com_content&view=article&id=198%3Ade-witte-tempel-15-het-heilig-hart-van-de-ware-liefde&catid=17%3Ade-witte-tempel&Itemid=63&lang=nl#sthash.IB1LjKGp.dpuf

Print Friendly, PDF & Email