Op de tafel ligt Annemarie. En als Annemarie komt gebeurt er altijd iets bijzonders t.a.v. zonlicht activaties. Zo ook vandaag.
Er verschijnt een enorme zonnedraak aan onze zijde. Een ruiter in een lichtgevend, geschubd kleed zit er bovenop.
Achter hem verschijnen andere draken. Kleinere. Hun kleur is groen en blauw in allerlei varianten.
Ook zij worden bereden door ruiters.
Ik heb jullie ooit beschreven hoe vanuit De Grote Centrale Zon er een lichthuis rondom ons eigen huis is opgebouwd. Later aangevuld met sterrenlicht poorten. In het centrum van dit lichthuis gaat een grote lichtpoort open. De draken vliegen er door heen en ze gaan ver de kosmos in. Ik volg hen en zie dat zij heel ver in het universum vliegen en dan aankomen bij een enorme boom. Een kristallen boom. De boom draagt vruchten. En de drakenrijders plukken de vruchten. Zij keren terug naar ons lichtstelsel en hangen her en der de vruchten van de boom op in de ruimte rondom de aarde. De kristallen vruchten lichten op en worden coördinatiepunten. Verbindingspunten. Kristallen lijnen schieten van punt naar punt en " tekenen" om en door de aarde heen een grote kristallen boom. Het wordt een holografisch beeld. De aarde wordt omvat en gedragen door de boom. Een oeroude eik. Vol van vruchten en bladeren. Op de coördinatiepunten schieten andere bomen op. De grote zonnedraak versmelt met de enorme boom. De andere draken versmelten met de kleinere bomen. Draak en boom worden één geheel. Als oerwachters om de aarde heen stellen zij zich op. Uit de kristallen bomen komen klanken vrij. Deze klanken flitsen door het universum en zoeken een ankerpunt. Zij hechten zich aan het versteend hout ( zie verslag van versteend hout sessie van juli 2010 )in de oerlagen van onze wereld. En de flitsen schieten alle kanten uit. Oer aarde-bomen en oer-kosmische bomen versmelten met elkaar. Vinden houvast in elkaar en vormen een netwerk van impulsen die door alle andere netwerken heen schieten. Als wortels van licht.
In de kern van de aarde wordt een gouden licht zichtbaar. Er groeit een grote boom. De boom van de Goden. Aan de boom komen gouden appels tevoorschijn.
Ik zie Meester Jezus één van de appelen plukken en als hij de appel open maakt verstrooit hij de zaadjes er van naar alle richtingen. Overal in het aardenetwerk vallen deze zaadjes. En de " Godenboom" vermeerdert zich langs het zonnenetwerk. Het bronlicht. Het zijn dus Bronbomen. Paradijsbomen. Zo worden kosmos, geestelijk leven en de aarde zelf in elkander versmolten en verenigd. De drie-eenheid keert terug. Zoals het hoort. Alles op zijn plaats. Zoals het ooit was en moet blijven.
Wat ongelooflijk mooi om getuige te mogen zijn van dit prachtige gebeuren.
Alles er op gericht om onze planeet weer vruchtbaar te maken.
De herfsttijd mag oogsttijd zijn.
Houd je armen wijd gespreid en vang de vruchten op. In je hart. Zodat ook daar de drie bomen mogen groeien, in een liefdevolle verstrengeling met elkaar en de wereld.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
