Dit gebeurde er terwijl ik met Marijke aan het werk was.
De energie begon te stromen in een goudroze gloed. Lange gestaltes bewogen zich rondom ons heen. Gekleed in goudroze gewaden. In hun handen droegen zij grote transparante kristallen met een gouden kern en een roze aura. Rondom de borst van Marijke zweefden dezelfde kristallen. Zij straalden in op haar hartchakra. Hierin opende zich een magnifieke Poort. Het licht brak door de kern en de poort groeide. Schitterend licht kwam naar buiten. Marijke en haar gezin hebben het niet altijd gemakkelijk gehad in dit leven. Zowel zij als haar man zijn zielen met een hoge bewustzijnsgraad. Over de hele wereld reizend hebben zij de energie klaargezet voor een grote serie lichtpoorten. Michaëlslicht, Pleïadisch licht, Venuslicht. Stromen van kracht die in de Poorten samenkomen en een opwaartse beweging aan brengen. In deze stroom reizen veel zielen mee. Oude koorden worden verbroken, zielen vrijgemaakt en in beweging gebracht. Een wereldwijde beweging. Hun hele leven heeft in dienst gestaan van dit plan. Onbewust. Want zij wisten dit niet. De schaduwwereld wist dit wel en probeerde de beweging te saboteren. Diep in de kern van hun gezin is het kwaad doorgedrongen en heeft veel kapot gemaakt.
Toch hebben zij kracht genoeg gehad om dit te doorstaan. Het mooie is zelfs dat ik het volgende mocht waarnemen. En dit geld niet alleen voor Marijke, maar voor iedereen die met het Venuslicht werkt.
Vaak zoeken mensen die met Venuslicht werken gecompliceerde levenssituaties op. In de diepste koude dalen zij af om warmte te zaaien. Het Venuslicht dat in de kern van hun bewustzijn aanwezig is trekt veel kou naar zich toe. Het kwaad dat in hun nabijheid is beweegt naar dit kristal toe. Om het af te sluiten. Het is te gevaarlijk, te licht, te liefdevol. Venus -mensen weten dit op onbewust niveau. Vanaf hun geboorte werkt hun bewustzijn dan ook als een levensgrote filter. Al wat zwart en koud is wordt omgezet in licht en warmte. Een ondankbaar proces. Zeker in deze tijd. Waarin zoveel koudestromen losschieten en al dit licht omgezet moet worden in warmte. Venus -mensen hebben daar een slimme truc op gevonden. Zij zijn nl. in staat om duisternis en kou heel dicht naar zich toe te trekken. Hun beschermingsgraad is hoog. Zij worden omringd door engelen die hen beschermen. En dat is ook nodig. Het kristal in hun borst trekt sluipende, kruipende elementen aan. Veel van deze wezens/mensen dragen maskers, zij zijn zichzelf niet of niet meer. De kou heeft hen doen verstarren en hun geweten bevroren. Zij voelen dit niet meer. En bouwen aan hun eigen machtsimperium.
Door veel zielen met een koud, uitgedoofd kristal aan te trekken gebeurt er het volgende. Zij houden vol tot het uiterste. Laten deze wezens dichterbij komen en nog dichterbij. Ring na ring, dimensie na dimensie naderen zij. Zij incasseren ondertussen heel veel haat en nijd. Hun kristal vangt dit op en zet de trillingen om in liefde. Het komt dus tot diep in hun hart. Tot in de kern er van. Zij offeren als het ware hun hart voor dit proces. Tot op zekere hoogte. Als de energie nl. dicht genoeg genaderd is en zij het echt niet meer uit houden, springt het Venuskristal in hun borst open. En begint dezelfde hoeveelheid aan negativiteit ( die omgezet is in hun kern als positiviteit) als een roze gouden gloed uit te stralen. Het raakt iedereen die genaderd is. Het " vangt " hen en omstraalt hen met goud en roze licht. Dat wat zwart is wordt ineens omringd door zo'n grote hoeveelheid licht dat het zich een ongeluk schrikt. Het begint woest om zich heen te slaan. Want dit was de bedoeling niet. Men duwt de persoon die dit veroorzaakt haastig van zich af en als men zich los kan maken vlucht men weg. Naar hun keldertjes en ondergrondse holen. Naar de bolwerken van schaduwlicht. Maar…..daar komen zij niet meer binnen. Want het licht dat hen omstraalt maakt hen onherkenbaar voor hun " vrienden". Zij worden geweerd, kunnen niet terugkeren naar "huis". Zij raken in paniek, keren terug naar de persoon die hen omstraalt heeft met het omgezette kwaad dat zij zelf uitgezonden hebben. Zij proberen die persoon zo diep te raken dat hij/zij knakt. Door agressie, manipulatie of slachtofferschap. Het kristal moet uitgedoofd worden. Dat is hun redding. Door de bescherming van de lichtwezens om hen heen echter kunnen zij het goed beveiligde kristal niet naderen. Zij worden radeloos. Geen plek om heen te gaan. Zij dolen rond. Zij zijn volkomen op zichzelf aangewezen. Het pulserende lichtlaagje doet ondertussen zijn werk. Het fluistert, het kabbelt en het koestert. Het wil door de eeltlaag van deze ziel heendringen en in zijn hart het licht ontsteken. Dat is dus een behoorlijk gevecht. De ziel is in tweestrijd. Moet vechten met zichzelf en de wereld en vooral met de persoon die dit veroorzaakt heeft. Laag na laag probeert het venuslaagje door de verharde koudelaag heen te dringen. Dat kost tijd. Misschien wel meer tijd dan een aards leven aan kan. Deze zielen zijn nl. meestal verbonden met aardse personen. Die in hun aardse tijd van leven deze koudelaag om moeten smelten en daarbij hulp krijgen van de Venuswezens. Het speelt zich niet alleen af in de sferen. Het gebeurt letterlijk ook hier op aarde. Als de aardse mens smelt en zijn hart opent kan er een grote transformatie plaats vinden. Deze dolende zielen zullen net zo lang een leven op aarde moeten kiezen totdat hun hart ontdooit is en gesmolten. Lang nadat de Venusziel vertrokken is naar hogere oorden zal dit lichtlaagje nog altijd nagloeien en aan het werk blijven. Zoveel kwaadaardigheid omgezet in licht en positiviteit zindert eeuwen na. Je kan je afvragen wie het moeilijker heeft. Het Venus – wezen of de mens die in contact komt met dit wezen en " smelten" moet. Het is niet relevant. Feit is dat in deze tijd zoveel Venuslicht wordt uitgestraald door de harten van liefdevolle mensen dat uiteindelijk de diepste kou en duisternis getransformeerd zal zijn. Tot in de kern.
Wat een intens proces. Wat een kracht. Het keert alles om. Dat wat zo negatief in iemands leven lijkt te zijn wordt veroorzaakt door de tijdsgeest zelf. Vanuit de Venusziel gezien gebeuren er dus wonderschone dingen. Op stofniveau bezien heeft zowel de uitzender als de ontvanger het zwaar en moeilijk. Omdat het te stoffelijk doorleefd wordt. Ik hoop dat dit verhaal jullie sterken mag. En dat jullie beseffen dat jullie het in je hebben om alles om te kunnen keren. Kijk vanuit het licht van je ziel en niet vanuit de pijn van je fysieke bestaan naar dit alles. En besef dat we grootse dingen doen. Wees niet bang, wees niet boos, wees niet verdrietig. Wees er gewoon. En gebruik de kracht van dit kristal ook om de pijn in jezelf te helen.
De prachtige lichtgestaltes om ons heen plaatsten de Venus -kristallen uit hun handen in de aura/het bewustzijn van Marijke. Op alle niveaus waar zwakke plekken ontstaan zijn door dit proces. Het worden poorten van licht en liefde. Gekoppeld aan haar eigen hart. Uitstralende dat wat zij in wezen is; LIEFDE. Zij zullen heling schenken tot op zielsniveau.
Bedankt Marijke en Charles voor jullie komst op aarde. Jullie ( veelal) onbewuste gezamenlijke inzet voor de lichtwereld. Voor de schoonheid van jullie ziel. Ik wens jullie toe dat jullie stralend ontwaken en gelukkig mogen zijn in het besef dat jullie het in je hebben om alles om te kunnen keren.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
