Ook dit prachtige verhaal zag ik vandaag gebeuren.
Toen Venus het midden van de Zon passeerde zag ik vanuit de zon waterstromen in goudgele rivieren van licht vrijkomen. De rivieren stroomden door Venus heen en vanuit de kern van Venus brak een bronpunt open. Ook daaruit begonnen lichtende rivieren te stromen. Het goud roze en geel vermengde zich en er ontstonden watervallen, bekkens en rivieren die naadloos in elkaar overvloeiden naar beneden toe.
Plotseling hoorde ik een luid gezang. Door de kern van Venus heen zag ik gondels komen. Op de voorplecht van iedere gondel stond een gondelier luidkeels te zingen. De boomstok in hun handen gebruikten zij om doelbewust naar beneden te roeien. Hun gezang klonk ongelooflijk helder en krachtig. Het bracht vibraties op gang die tot ver in de kosmos hoorbaar waren. De gondeliers volgden de waterstromen. Toen zag ik dat zij rechtstreeks naar Italië bewogen, naar Venetië. Ik zag in het energetisch centrum van de stad een wachter staan bij een waterpoort. De wachter reageerde op het gezang van de gondeliers en de poort ging open. Het zonnevenuswater denderde door de poort tezamen met de gondeliers en tot mijn grote verbazing zag ik onder Venetië in de etherische dimensies een prachtige stad liggen. Ik zag een duplicaat van het huidige Venetië, maar dan in frisse, lichtende en schone toestand. Ook was de stad veel groter dan het Venetië van NU. De gondeliers straalden steeds lichter op toen ze de muren van de stad naderden. Overal gingen de poorten open. Ik hoorde stemmen juichen en zingen. De gondeliers werden van alle kanten begroet.
Zij voeren de stad binnen. En meerden aan de kades aan. Meteen klommen er mensen in de gondels. Alle gondels vulden zich met zielen die mee wilden varen. De gondels die in de stad zelf al aanwezig waren stroomden toe en alle gondels begonnen te varen door de kanalen en vaarten. En overal op de bruggen en in de straten zongen en dansten de zielen die in de stad woonden.
Ik voelde een stroom van onvoorwaardelijke liefde groeien. Ik voelde passie en romantiek. In tijdloze, prachtige omhelzing met het NU. Geen woorden kunnen beschrijven wat er aan liefde en heftige passie bezongen werd. De gondels voeren de zee op. In een cirkel legden zij zich om de stad. Het zingen ging door. Het juichen ook. Overal zag je zielen in innige omhelzing met elkaar. Zuiver en gepassioneerd. Vanaf de zee zag je dat de stad begon te stralen. Vanuit het centrum van de stad klom een lichtzuil op naar de sterren, naar de kosmos, naar Venus. Een obelisk van rozekwarts strekte zich uit naar het universum. De obelisk vulde zich met Venusrozenwater. Dit water stroomde over in de kanalen en de zee. Een grote goudroze zon begon te stralen boven de obelisk en zakte langzaam naar beneden. Het water van de zee goudroze kleurend. Iedereen in de gondels werd stil. Ontroerd door dit moment hield iedereen zijn mond en verbond zich met het licht. Men draaide zich om en begon dit licht met het hart uit te stralen. Naar andere steden, landen, dimensies en zeeën. Ik zag tranen rollen over de wangen van iedereen. Stil en helder. Ik voelde dat de essentie van Venetië in ere werd hersteld en dat vanuit deze stad het licht van Venus weer verheffend in zal gaan werken op de mensheid. Vanuit Venetië in grote cirkels en golven van licht zich uitspreidend over de wereld.
Italië, het land van passie en Amore draagt in zijn wezen Venetië. De stad van romantiek blijkt van oudsher een stad van Venus te zijn. Verzonken in de vergetelheid, in de diepte van onze herinneringen. En nu opgestaan uit de tijd. De parel van liefde ontwaakt in het hart van NU.
Mijn hele wezen juicht en tintelt als ik me met deze stad verbindt. Het is thuis, het is echt, het is liefdevolle passionele hartekracht die zuiver en oprecht aanvoelt. Zonder bijbedoelingen, zonder smetten.
Ik wens ook jou toe dat je uitgenodigd wordt voor een gondelvaart, die je door de kanalen voert en de zee opbrengt. Zodat je in heilige hartestilte mag genieten van de schone atmosfeer van Venusië.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
