Een golf van Licht

Een golf van Licht

De nieuwe tijdslijnen starten op.

De eerste lichtjes zijn op 1 januari  gaan branden.

Vervolgens komen er elke dag lichtjes bij.

Degene die op 2 januari opstart, gebruikt een beetje stroom uit het netwerk van 1 januari, maar voegt op zijn beurt ook weer stroom toe.

De lichtjes van 1 januari gaan daardoor feller branden. En zo zal het geschieden dit jaar.

Elke dag  starten er lichtjes op, beginnen er nieuwe tijdslijnen op te gloeien.

En dag na dag na dag wordt dit sterker. We steken elkaar aan en onderhouden samen het netwerk.

Je kunt hierdoor met recht spreken van het ontstaan van een lichtgolf.

Een lichtgolf die dag na dag aanzwelt en uitmondt in een Tsunami.

Naar eind December toe komt de golf op gang.

Het stroomnetwerk groeit dag na dag.

Zo bouwen we aan een matrix van licht.

De ruimtes tussen de ruimtes in worden daardoor ook aangetrild.

De lichtgolf brengt anderen in beweging, die nog in het donker zaten.

Ook zij worden in gang gezet en gaan hun keuzes maken.

Daarom is het jaar 2016 een heel belangrijk jaar

Het is een overzetjaar.

De lichtjes die opgloeien, zijn net kaarsjes in een donkere kamer.

Zij maken dingen zichtbaar die verborgen waren.

Zij verhelderen innerlijke ruimtes die in duisternis gehuld bleven.

En het stopt niet.

Elk mens dat op zijn manier een lichtje, hoe klein dan ook weet te ontsteken, is een lichtje in de oceaan van tijd.

Lichtjes gaan pas branden als er iets gebeurt dat  recht doet aan het leven.

Als de trilling van een mens op persoonlijk niveau zo sterk wordt dat deze aansluit op het kosmisch geheel, dan gaat er weer een lichtje branden.

Vanuit de kosmos gezien is dat heel bijzonder.

Van daaruit kun je zien hoe op onze planeet dag na dag de lichtpuntjes geboren worden. Hoe zij stroomdraadjes naar elkaar bouwen en elkaar versterken in hun zielskracht.

Hoe de planeet langzaam maar zeker uit het duister tevoorschijn komt en zijn kracht laat zien.

Alle stroomdraadjes lopen door het Hart van Moeder aarde.

En worden gevoed door de Kracht van de  kosmische Vader Zon.

Duizenden lichtvlammetjes worden geboren uit deze verbintenis.

Wij zijn de dragers van de heilige Vlam.

In ons hart kan er een kind-vlam geboren worden vanuit de brandende aarde/hemelliefde van de vader en moederzon.

Ons hart moet sterk genoeg zijn om dit licht te dragen.

En door te sturen naar onze aardester.

Waar de nieuwe levenslijnen gevormd worden.

Waar ruimte is voor het nieuwe begin.

Wie je was doet er niet meer toe.

Wie je BENT, dat telt.

De vlam in het hart moet genoeg olie krijgen vanuit de liefde van het eigen hart om de lichtjes aan te kunnen steken.

Wat een bijzonder moment.

Alles in jou roept om die zalving, dat respect, die heiliging van jouw wezen.

Alles in jou wil een lichtje zijn in de Grote Kathedraal van de innerlijke tijd.

Daarom ga ik jullie nu al vragen, in de aanloop naar Pasen toe om in de Tempel van je heilig hart dit lichtje aan te steken.

Zet een lichtje klaar op het altaar van je hoger hartchakra in de thymus.

Roep de engelen aan om je te helpen zo sterk en zuiver mogelijk te worden.

Vraag hen om de trilling die er nu staat te heiligen en met liefde te voeden.

Zodat dit lichtje dag na dag groeien kan en in respect naar zichzelf kan kijken.

Je zal nog falen op bepaalde punten.

Maar je zal ook zeker groeien op andere punten.

“Kan niet”  bestaat niet meer, “ nooit”  heeft geen aanknopingspunt, “ jamaar” is opgelost in de tijd.

Eerlijkheid en waarachtigheid zijn de oliën waarop de kaarsjes branden.

Onderzoek  innerlijke ruimtes en laat het nieuwe licht de schaduwzijden omhoog halen en verbranden in een liefdevolle koestering.

Het is zo belangrijk om je schaduwen te zien en hen te verzorgen.

Accepteer de energie van “ Grote Lichten” in je omgeving.

Zij zijn er om jou door de duisternis heen naar je eigen licht te brengen.

Ga begrijpen wie er klaar staat om je verder te helpen.

Er zijn nog veel schaduwlichtjes die Grotere Lichten willen afbranden.

Wat hilarisch is, want dat kan niet eens.

Grote lichten staan als vuurtorens op het strand van de levensoceaan.

Die moet je nooit afbranden, die moet je onderhouden.

En voeden met zuivere liefde.

Pas dan kan iedereen zijn weg vinden naar de vaste grond onder zijn of haar voeten.

Een aanmeren  in het hart van de tijd.

Ik groet jullie vanuit de Bron die Leven heet.

Print Friendly, PDF & Email